Bergen - Zonder ballast

Trefpunt, Gent, 28 november 2015

Wie houdt er nu niet van de bergen? Wij worden alvast oprecht gelukkig wanneer we door de bergen rijden of uitzicht hebben over een wijds berglandschap. De groepsnaam van het Zuid-West-Vlaamse Bergen is er bijgevolg één die ons onmiddellijk wist te prikkelen. Hun muziek is hen dan ook op het lijf geschreven. Robuust en indrukwekkend, maar vaak ook gewoon wondermooi, rustgevend en schilderachtig.

Bergen - Zonder ballast



In de concertzaal Trefpunt op Sint-Jacobs in Gent stelden de heren van Bergen met de nodige fierheid, maar ook nederig, een eerste ep voor; een ep vol heerlijke, repetitieve, instrumentale postrock.

Openen deed de band met drie nummers op rij uit die ep. Eerst waren de sfeervolle nummers Guynemer en Maria aan de beurt, waarbij piano/synths en gitaar het voortouw namen. Wulpen werd op akoestische gitaar ingeleid, maar het was pas vanaf het moment dat de piano de intro overnam, dat het nummer op kruissnelheid werd gebracht.

In het middenstuk van de set hadden de heren wat onuitgebrachte nummers gebundeld. Het ijle orgeltje in Luna klonk aandoenlijk, maar werd finaal toch nog overruled door het progressief binnenkomende gitaargeweld.

Dat Bergen zijn muziek live weet te versterken met goed gekozen, maar niet opdringerige videoprojecties bewezen ze des te meer in Explosions waarbij een infochart rond de wapenwedloop het geheel een meerwaarde gaf.

Om af te ronden werden de resterende drie nummers van de ep gebracht. De akoestische en rustige aanloop in Tinel & Gronowski sloeg uit het niets om naar een meer dreigende en vastberaden toon. Hanne werd dan weer ingeleid door een klassiek en ingetogen pianothema waarop de groep doorheen het nummer verder borduurde.

Met Calvaire had Bergen zijn beste nummer tot het einde bewaard. Het nummer ontluikte rustig om uiteindelijk breed uit te wervelen. De donkere videoprojectie had bij dit nummer, meer dan ooit een toegevoegde waarde en je kon je dan de vraag stellen wat ten dienste stond van wat.

Bergen bracht een gebalde set waarbij we een mooie impressie kregen van wat de heren kunnen, namelijk oprechte, gelaagde, filmische en vooral goede postrock brengen zonder ballast.

28 november 2015
Patrick Blomme