Black Box Revelation - Like a war horse

Ancienne Belgique, 15 maart 2019

Black Box Revelation - Like a war horse

Toen de heren van Black Box Revelation in een interview gevraagd werd naar de betekenis van ‘Tattooed Smiles’, de titel van hun vijfde album, omschreven zij het als een benaming voor ontastbare herinneringen waar je toch aan wil vasthouden, hun optreden in de AB gisteravond is er zo eentje.

 

Drie dagen lang is de Ancienne Belgique getransformeerd tot een zweterig rockcafé. Opvallende personeelswijziging: sinds kort is het eeuwige duo een trio geworden. Paternoster en Van Dijck laten zich bijstaan door multi-instrumentalist Jasper Morel, die de sound van een extra dimensie moet voorzien. Want net zoals de heren zelf is de sound van de band volwassen(er) geworden.

Opener Kick The Habit bood ruimte voor subtiele toetsen en strijkers die het nummer naar een hoger niveau tilden. Tijdens het mantra “I’ll Never Kick The Habit / I’ll Stay Hooked Forever” moesten wij toch even grinniken met dat bandje van #smokefreeconcerts rond onze pols.

De tekst van Mama Call Me, Please zal ons altijd een beetje week maken, en ook nu moesten we net geen traantje wegpinken. Gelukkig maakten die tranen al snel plaats voor zweetdruppels. Tijdens een onder hoogspanning staand High On A Wire zorgde het aanwezige publiek voor een kleine aardverschuiving in het centrum van onze hoofdstad. De toevoeging van de derde man bleek tijdens deze song een meesterlijke zet, de extra toetsen gaven het geheel net dat tikkeltje meer.

Lazy St en Built To Last werden allebei voorzien van een uitgespannen outro met een hoofdrol voor gierenge gitaren. Tijdens Built To Last kwam het zelfs tot een spetterend robbertje gitaar vechten tussen Paternoster en Morel, terwijl Van Dijck goedkeurend toekeek vanachter zijn drums.

Nadien volgde een ‘Highway Cruiser’ tweeluik met Gloria en War Horse, waarvan vooral die laatste zorgde voor een even hilarisch als indrukwekkend hoogtepunt. Paternoster daagde ongeveer tweeduizend man uit om zo luid mogelijk mee te schreeuwen. Het Brusselse publiek toonde zich aanvankelijk wat verlegen, maar na vier valse eindes leek het trio danig onder de indruk van de massale strijdkreet.

Toen ‘Tattooed Smiles’ uitkwam waren we niet helemaal overtuigd van de titeltrack, maar ons vermoeden zat helemaal juist toen we dachten dat het live wel een bom zou worden. De fuzzy gitaarriff en het uitbundige refrein werkten op het publiek als een rode lap stof op een stier.

Never Alone / Always Together zorgde even later voor een welgekomen adempauze. Het nummer is ondertussen een anthem geworden van een generatie en werd bijgevolg massaal meegezongen wat voor een heus kippenvelmoment zorgde. Love Licks is na bijna tien jaar nog altijd even zwoel als toen het de eerste keer door onze boxen schalde. De climax, met briesende gitaren en met een glansrol voor Morel, sloeg ons net niet knock-out. Die finale slag werd ons toegedeeld door afsluiter I Think I Like You. Na al die jaren nog steeds die splinterbom van weleer. Crowdsurfers, springende en dansende mensen, kortom iedereen ging compleet uit de bol.

Voor de bisronde betrad Paternoster in bloot bovenlijf het podium. Eva De Roo mag zich gelukkig prijzen, want zelden hebben we mannen en vrouwen van alle leeftijden zo hongerig naar iemand weten kijken. Een bluesy Laiser Partir, jammer genoeg zonder gastoptreden van Roméo Elvis, en een herneming van Tattooed Smiles waren de laatste kersjes op een rijkgevulde taart.

Black Box Revelation is volwassen geworden, maar dat is allesbehalve ten koste gegaan van hun jeugdige branie en power. Wie na gisteravond nog twijfelde aan wat dé rockband van België is, was duidelijk niet aanwezig in de AB.

Black Box Revelation @ Ancienne Belgique 14/3/2019

Op 14 november gaat het in galop door De Roma.

16 maart 2019
Nick Van Honste