Black Rebel Motorcycle Club - (Opnieuw) huilen met de wolven

De Roma, 6 december 2025

Het was lang geleden dat we nog een teken van leven van Black Rebel Motorcycle Club hadden gehoord, maar de reissue van 'Howl' was de ideale gelegenheid om hen toch nog eens aan het werk te zien. En zo geschiedde.

Voorprogramma’s zijn wat ze zijn: voor-programma’s. Vaak worden ze gekozen door de zaal en dan gebeurt het wel eens dat ze niet echt bij de hoofdact passen. Maar Black Rebel Motorcycle Club leek de support met zorg te hebben uitgekozen. De psychedelische blues, die draaischijf Danny "Lee Blackwell" Rajan Billingsley en co van The Night Beats produceerde, paste als gegoten bij wat voor BRMC waarschijnlijk het meest succesvolle album is. Bovendien is de verstandhouding tussen de twee bands duidelijk uitstekend, want Robert Levon Been stak maar wat graag een handje toe bij enkele nummers. Dat er in de zaal enthousiast werd gereageerd, maakte het nog mooier. Altijd een meerwaarde bij een concert. Tenminste, als de main act uiteindelijk niet van het podium gespeeld wordt.

Dat dat hier niet het geval zou zijn, bleek al heel snel. Nadat Pete Seegers Which Side Are You On het licht op groen zette, verscheen Peter Hayes, met het aangezicht in de schaduw van de hoodie van zijn – uiteraard – zwarte trui, in het tegenlicht van een eenzame bleke spot voor wat een bewogen avond zou worden. Twintig jaar geleden was het – zo legde die andere frontman, Robert Levon Been, even verder uit – dat Black Rebel Motorcycle Club het hoger genoemde album uitbracht dat deze band naar de mainstream deed overhellen. Ook al werden er eigenlijk geen toezeggingen gedaan, toch bleek de terugkeer/uitstap naar de blues veel meer aan te spreken dan de rauwe, aan punk verwante rock-'n-roll, die het trio voorheen deed opmerken.

Bedoeling was dat 'Howl' integraal zou gespeeld worden, gevolgd door een aantal klassiekers. Alleen, Been maakte een paar keer verwijzingen naar “een ongeval” en “het hospitaal” en uiteindelijk bleek de show in Luik tot nader order te worden uitgesteld omdat de man zich duidelijk niet zo goed voelde. En dus werd ook de oorspronkelijk voorgenomen setlist aangepast, waardoor Sympathetic Noose, The Line, Shadow's Keeper en Open Invitation de set uiteindelijk niet haalden. Maar tegelijk nam het niet weg, ziek of niet, dat de man het onderste uit de kan haalde in het tweede deel van de show, waarbij de zaal kolkte en bruiste, de crowdsurfers vervaarlijk over de hoofden tolden en de bierbekers door de lucht vlogen.

Maar laat ons niet op de zaken vooruitlopen. Voordien was het nog genieten van de prachtige versies van opener Devil's Waitin' (Hayes solo), titelnummer Howl met Been die de basgitaar op de hem zo typische manier, als was het een geweer, met de body onder de kin en de nek naar beneden hanteerde, maar dan eerder liefdevol dan agressief, of Promise met Been, die de piano betokkelde, terwijl Hayes de trombone bovenhaalde.

Opvallend was ook Mercy, dat werd voorafgegaan door een paar lijnen uit Shakespeare's 'Hamlet', want poëzie mocht volgens Been niet ontbreken. Ook lang niet te versmaden was het geweldige Gospel Song dat kiemde vanuit de enkel met effecten ondersteunde Been, dan uitgroeide tot een monsterlijke wall of sound. Het was de voorbode van de storm, die bij Beat The Devil's Tattoo van achter in de zaal naar het podium toe zou rollen en de voorste gelederen zou openscheuren. De pogo zou duren tot met Spread Your Love de wind kon gaan liggen en de crowdsurfers terug met de voeten op de grond stonden. Maar dat was pas nadat Robert Been het publiek nog extra opjutte door steeds weer tot aan de rand van het podium op te duiken en zich zelfs tot in het publiek te wagen.

Black Rebel Motorcycle Club heeft een speciale relatie met België, ook al omdat - zo leerden we - het blijkbaar een Belg is die de band naar Europa loodste voor deze tour. En dan hebben we het nog niet eens over de link van drumster Leah Shapiro met dit land of de gebeurtenissen op Pukkelpop 2010. In De Roma werden wij vergast op een unieke show, die ons en misschien zelfs de band nog wel even zal heugen.