Boomtown 2017 - Tjens Matic: memoires voor gevorderden

Gent, 18 juli 2017 - 22 juli 2017

Korte flashback naar de zomer van 1985... . Op kamp in Dolomieten had een reisgenoot een cassetterecorder en twee cassettes bij: een van Depeche Mode en een live-opname van TC Matic - wat een openbaring! Een jaar later splitte TC Matic en op een handvol klassiekers die de setlists van Arno's solo optredens haalden, bleef het een illusie om de band nog eens aan het werk te zien. Tweeëndertig jaar later vond Arno Hintjens dat het tijd was om zijn vroegere repertoire eens van onder het stof te halen. Een soort muzikale Memoires van Arno, hoofdstukken twee en drie.

Boomtown 2017 - Tjens Matic: memoires voor gevorderden

Op de tweede dag van het Boomtown Festival palmde Tjens Matic - samentrekking van Tjens Couter en TC Matic - de Gentse Kouter (sic) in. Arno zelf was de enige oud-strijder in de groep. Iemand uit ons gezelschap merkte op dat het TC Matic-zonder-synthesizers was, wat ons voorbarig deed besluiten dat we naar een matige bluesrockband stonden te kijken. Tenzij u na vier decennia nog steeds opgewonden raakt van een dozijn godverdommes en West-Vlaamse quotes, dan werd de show vooral rechtgehouden door de klassiekers uit 's mans oeuvre die de revue passeerden. Iedereen leek wel een persoonlijke favoriet te hebben en werd zo op zijn wenken bediend - voor ons was dat The Parrot Brigade.

Aangevuld met songs uit andere Arno tijdperken, balanceerde de set netjes tussen Tjens Couter en TC Matic. Toen hij tijdens Viva Boema ('ik ga een Belgisch liedje zingen') "Viva Sabena" zong, besefte je dat het jongere deel van het publiek toch wel de pointe van heel wat intussen anachronistische teksten moest missen. Gespeeld door een en dezelfde band, vloeiden de songs van Tjens Couter en TC Matic naadloos in elkaar over (misschien jammer dat Serge Feys er niet bij was om met een newwave toets het verschil te maken). In de staart van de set schonk Arno nog floorfillers als Oh La La La en hymnes als Putain Putain. We kregen als bis Ha Ha uit het TC Matic-album "Choco". We hoopten nog op Bye Bye Till The Next Time, maar dat zal dan wel voor een volgende keer zijn.

De enige vraag waar we nog mee zitten, is of Arno toch maar beter de pensioenleeftijd van 67 jaar respecteert (met een volwaardige loopbaan van bijna 50 jaar), of gewoon in 2044 op een podium, stikkend in z'n laatste fluim, ineen mag stuiken en the building verlaten. Net voor Tjens Matic reïncarneerde Elvis trouwens in de Charlatan aan de Vlasmarkt als The Slowclub, de beste Elvis tribute in de Lage Landen (in deze gedefinieerd als alles wat tussen 0 en 8848 meter boven de zeespiegel ligt). Een avondje tussen dode en levende rocklegendes.

20 juli 2017
Christophe Demunter