Dan Mangan - Laura Gibson - De gezelligste concertavond van het jaar

Botanique, 12 november 2018

Dan krijgt een mens na bijna tien jaar eindelijk eens de kans om zijn jeugdheld live aan het werk te zien, kampt de man zowaar met stemproblemen. Gelukkig was dat slechts een lichte schaduw op de gezelligste concertavond van het jaar.

Erger dan die stemproblemen was namelijk het feit dat België Dan Mangan blijkbaar nog steeds niet kent. En hetzelfde kan eigenlijk gezegd worden van de al even fantastische Laura Gibson. De twee volledig ondergewaardeerde folkartiesten zijn momenteel op een gemeenschappelijke, Europese tournee. Ze delen een band; vermoedelijk om te voorkomen dat er op zo’n avond meer volk op het podium heeft gestaan dan in het publiek. En toch hadden de afwezigen wederom ongelijk en werden we beloond met twee fantastische concerten.

Het eerste deel werd verzorgd door Dan Mangan en bestond hoofdzakelijk uit een combinatie van enerzijds Mangans intense laatste plaat ‘More Or Less’ en anderzijds de klassieke gitaarfolksongs van ‘Nice, Nice, Very Nice’, na negen jaar nog steeds Mangans onaangetaste meesterwerk.

De nieuwe nummers pasten prachtig in het geheel. Cold In The Summer zorgde een leuke uptempo melodie, Just Fear dan weer voor een prachtige oproep om verdeeldheid zaaiende angst te overwinnen. En verder kregen we gewoon de goede, oude Dan Mangan-vibe. Hoewel de zanger tegenwoordig wel eens met de variaties in stem durft te spelen, staat er tijdens een nummer als Pine For Cedars of Basket nog steeds dezelfde emotionele bard.

Ondanks de beperkte opkomst leek de man het behoorlijk naar zijn zin te hebben: “It looks like a living room, but with beautiful lights”. Daarnaast had hij ook veel zin in georkestreerde samenzang. Het publiek mocht niet enkel meezingen bij het “somewhat silly” einde van Robots, de aanwezigen fungeerden tevens als achtergrondstem bij de nummers Sold en So Much For Everyone, dat als slotnummer akoestisch in het midden van de zaal, tussen het publiek werd gebracht.

Na een kwartiertje was het aan Laura Gibson om de nu al geweldige avond nog extra kracht bij te zetten. De Amerikaanse zangeres dook vooral in nieuw werk vanop het recentelijk uitgebrachte 'Goners'; een knap staaltje van intelligente en melodieuze songwriting; een plaat die het ene moment doet dromen, dan weer scherp snijdt en vooral blijft groeien.

De set was als één samenhangend geheel prachtig in elkaar gepuzzeld. Gibson vertrouwde ons toe dat ze niet de beste pianiste was en net daarom zichzelf had verplicht alle piano op haar nieuwe plaat zelf in te spelen en live te brengen. We hebben haar op geen enkel foutje kunnen betrappen.

Als kers op de taart kwam Dan Mangan de zangeres tijdens de bisronde vergezellen voor zowaar een Robyn-cover. We kregen Hang With Me in een folkjasje en zonder twijfel de gezelligste concertavond van het jaar.