Ellen Schoenaerts - De wijn bleef staan

Handelsbeurs, 10 maart 2021

Met ‘Vrijblijvend Advies’ maakte Ellen Schoenaerts een plaat over alle facetten van het leven, het werd een soms donker album, maar de conclusie was wel positief: vrienden zijn belangrijk. En met die vrienden stond ze vandaag in De Handelsbeurs in Gent.

En hoe plezierig vrienden zijn, konden we ontdekken voor de show, toen we getuige mochten zijn van hoe het er backstage aan toeging. Daar zong drummer Ephraim Cielen tot groot jolijt van de anderen, een eigen versie van If You Don’t Know Me By Now van Simply Red, zichzelf begeleidend op de barpiano die in de kleedkamer voorhanden was.

Met openingsnummer Gelukkig Maar (Voor Maartje Wortel) sloeg de sfeer wel meteen om. Ondanks de positief klinkende titel kreunt deze song onder het gewicht van ons tijdsgewricht waardoor de opluchting uit het refrein bijna ironisch klonk.

Geen vleugje ironie daarentegen in Hou Me Vast, dat niet op de plaat staat, maar wel één van die songs is die over tien of twintig jaar als een tijdsdocument zal dienen waarin men dan kan ontdekken hoe wij ons voelden tijdens de coronacrisis. De song vertolkt perfect onze huidhonger en onze nood aan cultuur, ook al werd hij eigenlijk geschreven voor er van het virus sprake was. De hoop, die uit het instrumentaal gedeelte van dit walsje klinkt, deed ons zowaar een krop wegslikken.

Erg persoonlijk werd Schoenaerts in Ga Maar Voort, een song waarvoor toetsenist-saxofonist Alban Sarens achter de vleugel ging zitten, de zweetparels op het voorhoofd van Alan Gevaert begonnen parelen en Cesar De Sutter-Pinoy de gitaar liet knarsen als de tanden van de vrouw uit de song die gebukt gaat onder een toxische relatie met iemand die kampt met een drankprobleem.

Dat ‘Vrijblijvend Advies’ niet alleen persoonlijk, maar soms ook politiek getint is, bewees Voor Europa, een song waarin Schoenaerts hunkerend zoekt naar een goede leider met visie, ook al is ze als de dood voor het vermanende vingertje, zoals spreekt uit het erg boze Dit Is Ons Leven, een song die dan weer in schril contrast staat met het berustende Ddd. Nu ja, die berusting is maar schijn, want aan het eind kreeg deze song eenééoekel van een angel, niet in het minst door de dreigende vioolklanken van Liesa Van der Aa.  

Voor de afsluiter greep Schoenaerts naar debuutalbum ‘Feiten’. Daaruit diepte ze Avondrood op, ook al een song over een gebroken liefde, maar wel één waarmee ze de gemoederen weer wat tot rust bracht. Want het viel ons op: de stuwende synths die nogal wat nummers op ‘Vrijblijvend Advies’ opleukten, klonken live heel wat minder door. Erg was dat niet, het verhoogde vooral de emotionele kracht van de set.  

Want akkoord, dit was “maar” een livestream, maar wel eentje die prachtig klonk en al even mooi in beeld werd gebracht door Firas El Hallak en de camera’s van City Sounds. Dit kwam dus wel degelijk sterk binnen. We vergaten er zowaar ons glas rode wijn bij.