Graspop Metal Meeting 2017 - Vlaanderen boven
Graspop Metal Meeting, 16 juni 2017
Officieel begint het festival op vrijdag, maar mensen die een combiticket wisten te bemachtigen voor Graspop Metal Meeting, zijn al enkele jaren een dagje eerder aan het feest. Met een affiche die weer heel Vlaams kleurt, trokken metalheads dus de Desselse weide op.
Op tijd binnen geraken is met de huidige veiligheidsmaatregelen niet van de poes en dus konden we pas vanaf het optreden van King Hiss in de Metal Dome inpikken. “Hello, my name is hate”, verwelkomde frontman Jan Coudron met opener La Haine. Zoals we het intussen van het West-Vlaamse viertal gewoon zijn, ging de zanger weer helemaal op in loodzware riffs van gitarist Joost Noyelle.
Zichzelf net niet volledig de strot toenijpen met de microkabel en daarna schreeuwend het publiek induiken om vervolgens crowdsurfend terug voor het podium te belanden; tegen afsluiter Homeland was de mood wel gezet, waarna vele, blije gezichten op de tonen van Dancing Queen richting bar dansten voor een eerste van vele, frisse pintjes.
Bij de gouwgenoten van Thurisaz, dat daarna in diezelfde Metal Dome in actie kwam, zat er zo mogelijk nog meer elektriciteit in de lucht. De Wervikanen hadden voor een nog wat voller geluid een strijkerstrio meegebracht, al zorgt het contrast tussen de deathgrunts van gitarist Peter Theuwen, de blackmetalscreams van gitarist Mattias Theuwen en de cleane vocalen van voornamelijk keyboardspeler Kobe Cannière al vanzelf voor de juiste sfeer. Atmosferische death-/blackmetal van een uitzonderlijk hoog niveau.
Er was ook opnieuw een verrassingsact geregeld. En dat mag in dit geval gerust letterlijk geïnterpreteerd worden. Niemand wist wat te verwachten van het mysterieuze Brides Of Lucifer. De marquee was in elk geval al goed volgelopen toen onder meer Koen Buyse van Zornik en Evil Invaders-bassist Joeri Van de Schoot op het podium kwamen gestormd op de tonen van Dio's Holy Diver.
De dertien satansbruiden klonken eerder engelachtig en brachten naast typische crowdpleasers als Walk (Pantera) en Fear Of The Dark (Iron Maiden) ook magistrale, eigen versies van eerder verrassende nummers als Behemoths O Father O Satan O Sun! en afsluiter Halo van Machine Head. Buysse zweepte het publiek nog wat extra op met vele, enthousiaste gitaarmoves, maar de meer technische stukken liet hij toch wijselijk aan collega Yannick De Pauw over. Een meer dan waardige afsluiter dus van de allereerste avond van Graspop.