Les Nuits 2011: dEUS - Broeierig maar routineus

Botanique, Brussel, 26 mei 2011

Dat dEUS nog steeds de oppergoden van de Belgische rock-'n-roll mogen genoemd worden staat als een paal boven water. Hun concert, waarvoor het team achter Les Nuits Botanique maar al te graag hun bevallige Châpiteau in de Kruidtuin een dagje extra lieten staan, was dan ook zoals verwacht in geen tijd uitverkocht. Wie echter net als ons gehoopt had dat Tom Barman en co veel van hun geheimen rond de nieuwe plaat 'Keep You Close' zouden prijsgeven kwam van een kale reis thuis. Amper drie songs sierden de - voor het overige - behoorlijk voorspelbare setlist.

Les Nuits 2011: dEUS - Broeierig maar routineus



Was het de ondraaglijke hitte (die bij momenten aandeed als het heetste plekje op de Dourfestivalweide of de broeierige Marquee van Pukkelpop) of lag het aan de ongelofelijke geluidsbrij waartegen Barman en co bij momenten moesten opboksen? We konden ons niet van de indruk ontdoen dat dEUS veelal op een gelaten en routineuze manier naar hekkensluiter en apotheose Suds & Soda toewerkte.

Het begon nochtans allemaal behoorlijk spannend met een bijzonder scherpzinnige versie van Sun Ra, dat op het laatste nippertje de oorspronkelijke opener Little Arithmetics uit de setlist wipte. Fell Of The Floor, Man en The Architect, twee songs die live nog maar zelden los van elkaar opduiken, moesten het pad effenen voor het nieuwe en tropische Second Nature, maar wisten om bovengenoemde reden niet te overtuigen.

Gelukkig deed de nieuwkomer dat wel en leek de band met het daaropvolgende Slow terug op de rails te staan, waarna het opnieuw wachten was tot de outro van Instant Street voor een bescheiden hoogtepunt. Met in de hoofdrol - hoe kan het ook anders - een immer gedreven Mauro Pawlowski. Bijzonder overigens hoe hij even later in de bisronde ook het grimmige Morticiachair naar zijn hand wist te zetten.

Wat we verder wel wisten te onthouden was één van die andere nieuwe songs: Dark Sets In (dat op Belgisch grondgebied wel al eerder werd gespeeld), een klassieker in wording, die ook hier jammer genoeg teniet werd gedaan door een zompige geluidsmix. Roses zorgde daarna alsnog voor een dreigend en hysterisch seteinde.

Ook tijdens de bisronde - op het ijzersterke Morticiachair dat we al eerder vermeldden na - niets nieuws onder zon. Bad Timing rammelde als vanouds, terwijl Nothing Really Ends letterlijk de mist inging na de intro en Suds & Soda voor het voorspelbare volksfeest zorgde.

Neen, dit was geen echt slecht concert, maar we zagen de heren in het verleden al betere en vooral meer originele prestaties leveren.  Iets wat de mensen die voornamelijk voor de crowdpleasers kwamen ons allicht zullen tegenspreken.

Wij kijken nog steeds met argusogen uit naar de nieuwe plaat en het (hopelijk) daaraan gekoppelde zaalconcert. Want dEUS is en blijft één van de beste livebands die ons landje kent, ook al deden ze deze reputatie afgelopen maandag niet echt alle eer aan.

dEUS speelt deze zomer op Pukkelpop.

26 mei 2011
Kevin Vergauwen