Munatix - Energiek synthfeestje

Café Café, Hasselt, 19 september 2025

Het Genkse synthpopduo Munatix toverde Café Café in Hasselt even om in een club uit de jaren tachtig. Heerlijke beats, stuwende synths en een selectie goede covers, dat kan zeker tellen als voorstelling van een debuutalbum. Dat album heet dan ook passend 'Retrofied', de perfecte definitie van een concert van deze synthenthousiastelingen. 

Na een korte introductie vuurde de band meteen een pompende beat af die recht op de dansbenen mikte. De toon was gezet en het publiek enthousiast. Wie nog twijfelde, werd meteen meegesleurd in de groove die de rest van de avond de rode draad van de set vormde. Munatix was daar voor een feestje. Café Café is dan misschien niet groot, dat weerhield niemand ervan om mee te bewegen.

Een grote bijdrage aan dit effect was de toevoeging van een live drummer. Geniaal, want die extra punch gaf de basis van synthpads en eletronische beats meer kracht, diepte en dynamiek. Als de studioversies leuk zijn om op mee te wiegen, tilde deze set-up de live versies naar een hoger niveau. De knallende basdrum versterkte de groove met een aanstekelijke energie die je moeilijk kon negeren.

Jammer genoeg zat daar ook net het grootste probleem. De geluidsmix leunde iets te zwaar op de basfrequenties, waardoor de melodieuze synthlijnen en occasionele gitaar het moesten afleggen tegen de dreunende onderlaag, die gewoonweg te massief was voor de kleine zaal van Café Café. Het nam niets weg van de energie en de sfeer, maar toch was het jammer. 

De sterke performance van de band en het duidelijke plezier om te kunnen spelen maakten veel goed. Frontman Ricky toonde zijn rijke register met toppers zoals de cover van Smalltown Boy, waarbij zijn falsetstem ook live de geest van Jimmy Somerville in herinnering bracht. Naast het werk uit het debuutalbum was er dus ook ruimte voor een verrassend sterke selectie covers, waarbij een uitvoering van een Prince-nummer en de eerder vermelde cover van  Bronski Beat zeker de toppunten vormden. Dat zorgde ook voor een goede afwisseling met eigen nummers, en het publiek ontving ze met open armen. 

Wat Munatix vooral uitstraalde, was plezier. Een paar synthverslaafde vrienden, die de ziel van de eighties voor een avondje terug in het heden wilden injecteren. Passie voor hun geluid, energie en de duidelijke missie om een feestje te bouwen. En dat is meer dan gelukt. Soms moet dat niet meer zijn.