Nightwish - De donkere kant van Piet Piraat
Vorst Nationaal, Brussel, 19 maart 2009
Nightwish heeft een turbulente periode achter de rug. Na het ontslag van frontvrouw Tarja Turunen moest de band op zoek naar een nieuwe zangeres. Of nieuwkomer Anette Olzon door de fans aanvaard zou worden, viel nog af te wachten. Met ‘Dark Passion Play', de nieuwe cd, op zak trekken de Finnen momenteel door Europa. Wij waren in elk geval benieuwd naar de vocale prestaties van Anette en de reacties van de fans.
De eeuwige parkeerproblemen rond Vorst Nationaal zorgden ervoor dat we nog net op tijd waren om Pain mee te pikken. De band vulde het podium van Vorst met twee videoschermen en klonk mooi op elkaar ingespeeld. De prominente rol van de elektronica resulteert in een heel modern geluid. Knappe meebrullers als Shut your mouth kregen in elk geval al een heel deel van het tot de nok gevulde Vorst in actie.
Alle twijfels die we hadden over de populariteit van Nightwish werden meteen weggeblazen door de laaiende reacties van het publiek. Tot aan de bovenste rijen zag je, toen de band het podium opkwam, meteen alle vuisten de lucht ingaan.
Voorzien van een batterij vlammenwerpers en met het nodige vuurwerk trok Nightwish het feestje meteen op gang. Enfant terrible Tarja is blijkbaar al lang vergeten want de fans reageerden enthousiast op de verschijning van Anette, die zich voor de gelegenheid van een donkere brunette tot een blonde vamp had laten omtoveren.
De dame vervulde trouwens haar taak als frontvrouw met verve. Anette heeft eerder het timbre van een hoge alt dan van de uitgesproken sopraan die Tarunen was. Dat maakt dat ze iets steviger klinkt in sommige passages dan haar voorgangster. Toch zou ze misschien beter iets meer tijd spenderen aan haar stemtechniek dan aan haar garderobe.
Naast knappe versies van Amaranth en de fijne meebruller Seven Days To The wolves - beiden uit de laatste plaat - kwam ook het verleden ruim aan bod met The Siren, Romanticide en uiteraard Nemo. Ook bij deze oude Nightwishnummers kon Anette meer dan voldoende bekoren.
De decorstukken waartussen de instrumenten en vlammenwerpers opgesteld stonden maakten de Nightwishervaring compleet. Ook al kon je je vragen stellen bij de piratenlook van de band. Rond keyboardspeler Tuomas was zowaar een reddingsboot gebouwd en het grote anker naast de drums liet ook weinig aan de verbeelding over. Als je dat theatrale echter wegliet, hield je nog best een goeie band over die garant stond voor een energiek optreden.