Radio Clash - Radio Clash on pirate satellite
De Club, Mechelen, 20 december 2025
In 1989 verkoos muziekblad Rolling Stone een plaat uit 1979 als beste album van de jaren tachtig. ‘London Calling’ van The Clash was dan ook niet zomaar een plaat. De punkpioniers hadden tegen het eind van de jaren zeventig het punk-juk van zich afgeworpen en waren volop aan het experimenteren met rock-’n-roll, jazz, rockabilly, blues, disco, rap, funk en (dub)reggae. Ze deden gewoon hun eigen zin en brachten nadien zelfs de driedubbelaar ‘Sandinista!’ uit, dik tegen de zin van platenmaatschappij. Maatschappijkritisch en eigenwijs. Zo hebben we ze graag.
Live was The Clash een vleesgeworden natuurkracht, die elk podium waar ze passeerden, in duigen achterlieten. We hadden er graag bij geweest op Jazz Bilzen in 1977, toen The Clash daar het kot afbraken. We hadden jammer genoeg nog maar net onze plechtige communie gedaan. Festivals en optredens afschuimen was toen nog niet in ons DNA verankerd geraakt. In De Club in Mechelen stond tributeband Radio Clash te blinken op het podium. Geen “Magnificent Seven”, maar een magnifiek viertal Vlaamse topmuzikanten, bestaande uit Filip Heylens (Les Truttes, Wegsfeer), Thomas Vanelslander (Arno, Gorki), Bart Van Lierde (Zita Swoon, Meuris) en Dirk Jans (De Mens). Zij etaleren hun passie voor de muziek van The Clash. Hoog tijd dus om ook onze schade in te halen. Het was dus tijd voor een “public service announcement… with guitars!” in De Club.
Achter de drums zat vanavond niet Dirk Jans, die zich recentelijk een wuivende haardos had aangemeten, maar Davy Deckmijn (Zornik). De heer Jans had andere verplichtingen op de XMAS-show van De Mens in Het Depot. Dus mocht Davy debuteren bij Radio Clash. Van opener Janie Jones tot afsluiter Should I Stay Or Should I Go scheurde de band door bezielde versies van Tommy Gun, Rock The Casbah, The Magnificent Seven en Career Opportunities, om er maar enkele te noemen. De show kreeg een stevige reggae-injectie met dubby versies van Bankrobber, Revolution Rock, Rudie Can’t Fail, Guns Of Brixton en Police And Thieves. Punks en rasta’s: één front tegen Babylon. De bisronde werd magistraal afgetrapt met London Calling, waarna een withete stomp in de maag volgde met White Riot. Mechelen “was burning”. I Fought The Law mocht deze The Clash-tribute afronden. “This is Radio Clash on pirate satellite / … / Everybody hold on tight”!
