Spinvis - Mensenfluisteraar

Ancienne Belgique, 4 mei 2017

p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font-kerning: none}

Met vijf platen in anderhalf decennium heeft Erik De Jong zich als Spinvis in een heleboel harten genesteld zoals weinig artiesten dat kunnen. Zijn plek in het muzieklandschap van de lage landen bewoont hij op zijn eentje - unieke teksten en een geluid dat het kleine met het grootse verbindt. 

Album vijf is net uit, heet ‘Trein Vuur Dageraad’ en zou in de Ancienne Belgique voorgesteld worden. Openen werd gedaan met publiekslieveling Oostende en één gitaar. De stilte getuigde van de toewijding van de aanwezigen, van jonge hippelingen tot minder jonge melancholici. Toen de band met “en de band speelt door, heel de nacht” inviel wist iedereen zeker dat ze die avond nergens anders hoefden te zijn.

Dan was er de heerlijke nieuwe single Artis, gevolgd door Voor Ik Vergeet en De Kleine Symfonie. Twee sprongen, samen goed voor dertig jaar, maar daar viel live amper wat van te merken. Herwerkingen troef - niks nieuws voor Spinvis, zijn steeds wisselende band maakt van elke tour een andere ervaring. Zo hoorden we Voor Ik Vergeet opnieuw voor het eerst. Tijdens Hallo Maandag was iets van de snee van op de plaat welkom geweest, en de gitaarsolo was van twijfelachtige allure. Maar potdikke, wat een songs toch weer.

Ook de rest van het nieuwe materiaal beklijfde, op een eerder mak De Bruid en De Zee na. Dageraadplein liepen we al een paar dagen voor de show te fluiten, Tienduizend Zwaluwen met een hartbrekende tekst kreeg een prachtige zes-stemmige climax, Trein Vuur Dageraad voelde als een heus anthem. 

Achteraf hoorden we iemand dat nummer als voorbeeld gebruiken voor de stelling dat Spinvis wel eens op een rand balanceert met zijn teksten. De repliek luidde dat we niet veel mensen willen horen zingen over de eeuwigheid en oevers van de tijd, maar De Jong mag en kan dat wel. Soms lossen dingen zich vanzelf op!

Point in case: op plaat stoorden we ons wat aan Nachtwinkel, een soort Lotus Europa 2 waarin De Jongs vaste muzikale partner Saartje Van Camp zich aan "spoken word" waagt. In de AB werkte het dan weer beter, als interlude van een swingend Kindje Van God. En die song functioneerde op zijn beurt weer als voorbode van een wildere tweede helft. Met In De Staat Van Narcose toonde de band ook gevaarlijk te kunnen zijn, Club Insomnia denderde dreigend voort.

Net als een paar jaar geleden in de Vooruit werden we tijdens de bissen met gedroomde afsluiter Kom Terug naar huis gestuurd van een voortreffelijke set. Spinvis is een meester-mensenfluisteraar met een oeuvre vol parels van liedjes. 

Op 22 juli speelt Spinvis gratis op Boomtown, in het najaar volgt een uitgebreide clubtour door Vlaanderen.