The BPM Festival: Portugal - De tien beste acts

Portimão, 12 september 2019 - 16 september 2019

The BPM Festival: Portugal</b> - De tien beste acts

Zon, zee, strand en elektronische muziek, dat is The BPM Festival. We trokken naar de kusten van Portimão, dansten er de benen los en selecteerden uit de waaier aan acts, die we zagen, onze favoriete performances. Houd deze artiesten zeker in het oog de komende jaren!

 

Een festival in een warm land op het strand. Klinkt aanlokkelijk, toch? In het zuiden van Portugal, in Portimão, organiseert BPM elk jaar dit festival. Met twee stages op het strand en verschillende nachtclubs is dit een verrijking binnen het festivallandschap. We begonnen de avond met Charles Siegling, beter bekend als Technasia. De Franse dj, actief sinds 1996, bouwde al een mooi palmares op. Zo deed hij dat ook met zijn set op het Portugese strand. Nummers als Heart Of Flesh, I Am Somebody en All I Want werden verwerkt in een vlotte, sterke set. Zijn topnummer Suga mocht uiteraard niet ontbreken en prikkelde de danszenuwen.

Na wat zoeken kwamen we uit bij de Ocean’s Club, één van de nachtclubs van het festival. Daar botsten we op de Italiaanse Francesca Lombardo. Als vrouw staat zij haar mannetje in de techno- en housewereld. Ze maakte fans met het remixen van Sorry For The First Time (van Laurence Guy) en The Way It Goes (van Kerri Chandler). De set was veelzijdig: remixes en eigen songs wisselde ze naadloos af. Zo liet ze Liquefaction, oorspronkelijk van Activa & Mats Abott, in de Under Sun- en in haar eigen Symphony-remix knallen. Dit jaar bracht ze zelf ook twee nieuwe nummers uit: Flumen en Psycho, die ze natuurlijk verwerkte in de set.

Animal & Me is kind-aan-huis bij The BPM Festival, want hij speelde er al meerdere keren. De Fransman maakt nog volop naam in de technowereld. In 2017 brak hij door met Momentum, een jaar later volgde de 'Pareidollia EP'. Daarop stonden schijfjes als het titelnummer, Third Eye en Signs. Dit jaar nog verscheen de 'Insomnia EP', waaruit hij nu behoorlijk wat nummers speelde (zoals de titeltrack en Dragon). Daarnaast koos hij ook voor enkele andere nummers zoals Arcade Gamer 7 Hz (van Electric Dreams) en Waiting For You (van Nugen). Algemeen genomen dus een stevige en steengoede set, maar we hadden ook niets anders verwacht.

Pedro Gonzaga en Luís Rocha vormen samen het Portugese duo Whitenoise. Ze horen bij de betere techno-/house-dj's uit de Portugese scene en mochten dus niet ontbreken op dit thuisfestival. Op de rooftop van de Ocean's Club speelden ze al vroeg op de avond, maar dat weerhield hen er niet van een fantastische set te draaien. Zo passeerden kanonschijven als Matrix van Christian Smith en Carnaby Street van Laera en EnzinoSting. Ondanks het mooie uitzicht en het vroege uur leek het of de heren in een nachtclub stonden. Het einde werd ingezet met Cacofonix van Taymor Zadeh.

In een b2b programma bij de geliefde wAFF vonden we de Nederlander Joey Daniel. Al bijna een decennium lang maakt hij naam in de technowereld. Startend in eigen land groeide hij uit tot een gerenommeerd dj in het technogenre. Sinds 2015 wist hij ook behoorlijk wat internationale faam te verwerven. Op het strand van Blanco Beach mocht de Rotterdammer het publiek opwarmen, maar hij deed veel meer dan dat: met een stevige set kreeg hij iedereen aan het dansen met hits als Ashanti King van Ed Mason en People van Franco BA. En net als je dacht dat de set niet beter kon, verraste hij ons nog met Godfather's Dance van Andrew Meller en met Tarari Tarara van Gruuvelment's & Gianluca Rattalino. Nadien waren we helemaal klaar om de nacht in te gaan.

Gabor Schablitzki, bekend onder het alias Robag Whrume, is al meerdere jaren een vaste naam in de technowereld. De uit Jena (Duitsland) afkomstige dj veroverde al snel technoharten over heel wereld. In een prachtige setting - de Villa Garden - liet Whrume meteen blijken waarom hij terecht op The BPM Festival mocht draaien. Het publiek was meteen mee in de sfeer met Not Alone van Mr Excell. En de Duitser trok nog meer aandacht, toen hij doordaverde met In The Moment van Audiofly ft. Georgia Lewis en Pressing Matters van The Cyclist. Zijn laatste tien minuten brachten heel de set samen. Een betere afsluiter konden we ons niet inbeelden. Een remix van Mr Jack uit 2012 was al sterk, maar dan verraste hij ons toch nog met één van de nummers uit zijn nieuwe album (het eerste in acht jaar): Provol Eto. Een absolute topper van dit BPM Festival.

Geboren in de Verenigde Staten, maar toch de liefde gevonden voor de Nederlandse nineties-elektro, dat heeft Danny Daze, artiestennaam van Daniel Gomez, gedaan. Hij is een internationaal bekende naam uit de technoscene die al jaren naam en faam maakt. Een slimme zet om hem op het Blanco Beach te laten draaien, alleen spijtig van de late bekendmaking van de timetable, waardoor Danny Daze voor amper dertig mensen draaide. Een ingetogen set, die bulkte van de puike platen, bewees dat de afwezigen ongelijk hadden. Mushrooms van Marshall Jefferson en If You Love Me Tonight in de Passarani-remix (oorspronkelijk van Darren Emerson) luidden een sterke finale in. Daze kreeg het publiek meteen mee en hitste iedereen nog wat op met Lovelee Dae van Blaze. Afsluiten deed hij met een eigen remix van Mathias Rehfeldts Introduktion. En net als je dacht dat het toppunt bereikt was, verraste Daze nog één keer met Where Are You Now van Andre Lodemann. Dat strand had tjokvol moeten staan!

In de prachtige setup van de Villa Garden ontmoetten we zaterdagavond de Britse Melé. Krissy Peers was een perfecte match voor de ingetogen venue. Melé is natuurlijk een welbekende naam in de housescene. Zijn typische discostijl verovert steeds meer harten. Dat bleek ook uit de propvolle Villa Garden. Het laatste halfuur was dan ook puur goud. Work (2007) (Masters at Work) werd gevolgd door zijn eigen zwoele plaat Scouse Afrika, alsof het publiek nog niet warm genoeg was. Met Pasilda brak Melé de Villa af alvorens op te bouwen naar het slot van de set. Dat deed de Brit met Only Desire (Gregor remix), gevolgd door Sixth Sense (Louie Vega-remix). Onze ledematen leken stilaan een eigen leven te leiden! De laatste vijf minuten werden gevuld met The Captain (Johnick) en absolute knalplaat The Bomb 2k17 van Massivedrum. Dit was een set die van begin tot eind goed was en een dj-act die zonder twijfel tot de beste van The BPM Festival behoorde.

Op de laatste vooravond vonden we op de NoSoloAqua de Belg Cellini. Met de mooie zonsondergang als achtergrond gaf de Limburger met Italiaanse roots, die sterk aan populariteit wint, blijk van een prachtige, ietwat ingetogen set. Het aanwezige publiek had de sfeer goed te pakken. Zwoele beats openden de slotdag en luidden een laatste feestnacht in. Met Bisou zette hij de eindrace in en belandde hij uiteindelijk bij de eigen remix van Portlands Expectations. Wat een schijf is dat toch!

Dat Honey Redmond, beter bekend als Honey Dijon, tot de absolute top behoort, hoeven we u waarschijnlijk niet te vertellen. De dame spreidde op Blanco Beach een prachtige set uit. Ze startte met  disco/funky beats, om vervolgens de hardere house/techno op te gooien. Onder meer Front Pocket (Nicole Moudaber-remix) en Bang To The Beat (Harry Romero-remix) passeerden de revue. Het publiek, dat gestaag groeide, was helemaal mee. Met Bless Me Today (Alan Dixon) en Groove Like That (DJ Onionz-remix) bracht ze haar set naar een hoogtepunt. Dit was een absoluut volmaakte set die van start tot eind goed en dansbaar was. Honey Dijon weet perfect hoe ze een set moet indelen en hoe ze een publiek meekrijgt.

Er zijn plus- en minpunten aan The BPM Festival. Uiteraard zijn een strand en de bijhorende dijk unieke plekken om een festival te organiseren. Helaas schoot de organisatie nogal tekort wat betreft signalisatie: de meeste venues waren moeilijk te vinden en veel festivalgangers hadden zelfs op de laatste dag van sommige clubs geen weet. Voeg daarbij het feit dat de timetables pas enkele uren voor de aanvang van elke festivaldag online kwamen (op zaterdag zelfs pas omstreeks 17 uur, toen al heel wat acts gespeeld hadden), dan kan je stellen dat het een soepje was.

Desondanks viel er heel wat talent te ontdekken met bovenstaande lijst als resultaat. Heel wat acts waren overweldigend goed. Zoek je dus een (na)zomers festival vol getalenteerde, elektronische artiesten? Dan raden we The BPM Festival zeker aan. Als je met de kinderziektes kan leven, tenminste.

The BPM Festival Portugal '19

17 september 2019
Niels Cosemans