The New Pornographers - Constant hoog niveau

Cactus@MaZ, 17 mei 2017

Het was moedig van Cactus Music om The New Pornographers naar Brugge te halen terwijl Les Nuits in Brussel hoogtij vieren. Maar wij trokken met plezier naar het westen des lands om er het beste wat de powerpop dezer dagen te bieden heeft, nog eens aan het werk te zien.

Of ze ons even konden opwarmen?!?! Ze houden duidelijk wel van een grapje bij High Hi met temperaturen die overdag de tweeëndertig graden haalden. Maar zelf ontbrak het hen helemaal niet aan energie. In het geval van zangeres Anne-Sophie Ooghe en drummer Dieter Beerten was dat zelfs een stevige snuif. Enkel bassist Koen Weverbergh leek zich een beetje in te houden.

Ooghe stampvoette en molenwiekte in elk geval als Pete Townshend in zijn beste dagen en Beerten voorzag al dat geweld met minsten even veel enthousiasme van de nodige percussie. Geen genade betoond voor de afgepeigerde lichamen van de toeschouwers; gerockt moest er worden en, als het kon, minstens twee stappen dichter bij het podium. High Hi heeft het vuur. Dat het in de toekomst nog hoog moge oplaaien.

Carl Newman, van oudsher drijvende (en schrijvende) kracht achter The New Pornographers, deed het in Brugge zonder Neko Case. En Dan Bejar heeft voorlopig blijkbaar iets anders aan de hand dan The New Pornos, want hij liet het voor de meest recente plaat, ‘Whiteout Conditions’ helemaal afweten.

Maar het gat, dat op deze tournee door de eerste werd achtergelaten, werd vakkundig opgevuld door vervangster van oudsher en tegelijk toetseniste Kathryn Calder, die de stem van Case echt wel benadert, en ook nog eens door de verrassende, lager gevooisde Simi Stone, die daarnaast nog de viool hanteerde. Die laatste gaf het synth-geladen Play Money absoluut het nodige cachet om niet te misstaan binnen de twintig nummers tellende set. Het ontbreken van de tweede werd jammer genoeg niet gecompenseerd, maar bleek uiteindelijk slechts een voetnoot.

Uiteraard veel nieuw werk in die set met vooral het eerder genoemde Play Money en Avalanche Alley, beiden eerder achteraan de show, als positieve uitschieters. Verder bezweken songs als This Is World Of The Theatre en het titelnummer van de laatste plaat vooral onder de kracht van de oudere songs, waarmee we de songs niet als minder willen afdoen, maar toch ook weer niet van hetzelfde niveau als een Use It of het prachtige Sweet Talk, Sweet Talk.

Vooral de fantastische samenzang van Newman (wiens rode haren stilaan vergrijzen) met de twee dames, aangevuld met de bijkomende achtergrondzang van drummer Joe Seiders en de boomlange gitarist Todd Fancey, was impressionant met als hoogtepunt de canon van (alweer) Play Money, de fantastische koortjes in Dancehall Domine en afsluiter The Bleeding Heart Show en de sublieme “nonono”-brug in Testament To Youth In Verse.

Wil u nog meer hoogtepunten? Dan kan je niet om het fantastische Brill Bruisers heen en mag het theatrale All The Old Showstoppers evenmin ontbreken. Maar eigenlijk was de hele set (en dus ook de nieuwe songs) van hoogstaand niveau en was de kleine zaal – volgens toetsenist Blaine Thurier de kleinste zaal van de hele tournee – en de beperkte opkomst geen enkel bezwaar.

Zoals steeds hadden wij ook nu weer geen spijt om The New Pornos aan het werk te zien. En het zou ons verwonderen als iemand in de zaal daar anders over dacht. Want deze Canadezen blijven op hoog niveau presteren.