Warpaint - Andere nummers, andere sfeer

Ancienne Belgique, Brussel, 1 november 2010

In mei van dit jaar slaagde Warpaint erin om het te schoppen tot een van de ontdekkingen van het jaar. De orangerie van de Botanique kleurde donkerrood en de band liet een beklijvende indruk na. Hun ep ‘Exquisite Corpse’ uit 2009 kreeg onlangs gezelschap van het eerste full album ‘The Fool’ en een uitverkochte AB Club toonde aan dat hun aanhang zich beetje bij beetje uitbreidt.

En die aanhang had er duidelijk zin in. We vroegen ons soms af of de meute uit zijn dak ging omdat er vier meiden met gitaar en drums op het podium stonden of omdat het diehard fans van hun muziek waren. We gokken op het laatste. In elk geval ontbrak het zeker niet aan sfeer en daar leken de vier vrouwen zich ook goed bij te voelen want ze waren interactiever dan tijdens hun optreden in de Botanique. Alleen moeten ze zich ervan bewust zijn dat een galmende micro enkel tot onverstaanbaar gewauwel leidt.

De warme bass van Jenny Lee Lindberg vulde vanaf noot één al meteen de hele zaal, maar het was Stella Mozgawa die ons van achter haar drumstel werkelijk uit de sokken blies. De klank zweefde ergens tussen Sonic Youth en The xx en oogde soms verraderlijk rustig. Maar van tijd tot tijd werden we op een geweldig geluidssalvo getrakteerd. Toch klonken ze deze keer minder als het griezelige sprookjesbos waarin we hen de eerste keer ontwaarden.

Af en toe kregen we dat bos nog voor onze ogen, vooral bij de samenzangmomenten. Nog steeds een sterk punt van hen. Composure werd op die manier een heel straf moment in hun set. Ook het daaropvolgende Undertow, sowieso best een mooi nummer, zorgde voor vijf minuten kippenvel. Hun nummers werden vaak met laagjes opgebouwd. Zoals Stars dat geheimelijk op de loer lag tot wanneer u nietsvermoedend passeerde om u dan te kunnen bespringen. Afsluiten werd gedaan met Elephants en daarmee lieten ze de grote favoriet Billie Holiday dit keer links liggen.

De magische sfeer die Warpaint de eerste keer kon scheppen bleef in de Ancienne Belgique wat achterwege. Dat lag ook wel aan hun album ‘The Fool’ dat minder verbaasde dan de ep. Maar magisch of niet, er zit goed spul tussen de nummers en die bepaalde songs bleven ook live overeind. Ze deden daarmee hun reputatie van goede liveband opnieuw eer aan. Wij kijken al met plezier uit naar hun volgende doortocht.